Thursday, December 14, 2023

उकड्या तांदळाच्या इडल्या

 कोकणातील उकडा तांदळाची इडली!


राता लाल तांदूळ, काळा तांदूळ, बासमती तांदूळासोबतच काही दिवसांपूर्वी कोकणातील उकडा तांदूळ देखील दि मसाला बझार मधे विक्रीसाठी उपलब्ध होता. उकडा तांदूळ ची माहिती आईकडून कळली होती. पण हा भात गेल्यावर्षी प्रथमच खाल्ला. पचायला जड वाटला. मग पुन्हा ह्या भाताच्या वाटेला फिरकली नाही. मग कोकणात रानमाणूस कडे फिरायला गेले असता झोळांबे गावात ओंकार च्या आईने गरमागरम उकड्या तांदळाची पेज आणि फणसाची भाजी बनवली होती ती खाल्लेली. गेल्या महिन्यात कोकणातील दापोली मधे माहेर असलेल्या मनिषा अभ्यंकर मसाला बझार ला रूजू झाल्या. उकडा तांदूळ पाहून सहजच ह्याच्या इडल्या आम्ही बनवतो, छानच होतात असे बोलल्या. एक दोन दिवसात इडली सांबार चा बेत होताच म्हटले ह्यावेळी उकड्या तांदळाच्या इडल्या बनवूया. 

तर हा खास उकडा तांदूळ बनवताना, टरफलासकटच भात, पाण्यात शिजवला जातो. चुलीवर मोठ्या पातेल्यात पाणी गरम झाले की भात/ धान त्यात टाकतात. निकृष्ट किंवा पोकळ धान वर तरंगते ते काढून टाकतात. भातावर झाकण ठेवून चांगली उकळी आली की पुन्हा ढवळून कढ आणली जाते. चांगला रटरटत शिजतो. टरफलातून आतला पांढरा तांदूळ डोकावतो. ह्या तांदळाला मोठ्या टोपलीत/ चाळणीत पाणी निथळून जावे म्हणून ठेवले जाते. सर्व पाणी निथळून गेले की मग स्वच्छ कापडावर सावलीमध्ये हा भात पसरवला जातो. वर खाली करत सावलीतच चांगला सुकला की मग गिरणीत भरडून आणला जातो. पेज करून, भात करून, पीठ स्वरूपात भाकरी करून उकडा तांदूळ, पुर्वी कोकणी घराघरात खाल्ला जायचा. 

इडली करताना नेहमीप्रमाणे स्वच्छ धुतलेले चार वाटी उकडा तांदूळ आणि एक वाटी उडीद डाळ+ १५-२० मेथी दाणे पाण्यात वेगवेगळे भिजत घातली. सकाळी १० च्या सुमारास भिजवले. रात्री १० च्या सुमारास थोडे थोडे करत उकडा तांदूळ, उडीद डाळ, मेथी आणि पोहे एकत्र करून मिक्सरमधून बारीक केले. पाणी जास्त न घालता, पीठाचा पोत मध्यम ठेवला. सगळे नीट मिसळले आणि मोठ्या चमच्याने फेटले. कापलेला कांदा ठेवून पीठ झाकले. उकड्या तांदळामुळे पीठाचा रंग offwhite- grainy लालसर होता. 

सकाळी पीठ चांगलेच वर आले होते. छोट्या मिनी बटण इडली साच्यात आणि नेहमीच्या साच्यात इडल्या वाफवून घेतल्या. इडल्या काढताच सुरेख spongy texture ने मन सुखावून गेले. पीठ भरडताना लागलेल्या जास्तीच्या मेहनतीचे चीज झाल्यासारखं वाटले. 😀 खरेच चांगल्या इडल्या झाल्या.‌

सोबत पटकन होणारी खोबरे- मिरची- जीरा- कोथिंबीर - लसूण- कैरीची, फोडणी टाकून केलेली हिरवीगार चटणी आणि आपला लक्ष्मी मसालेचा सांबार मसाला वापरून झटपट चटपटीत सांबार बनवला. तुम्ही वापरला आहे का आपला सांबार मसाला? मस्त चव येते सांबार ला!

इतकी वर्षे उकड्या तांदळाच्या इडल्या इतक्या सुंदर होतात हे माहीत नव्हते. म्हणून आज लिहीले ह्या बाबत खास म्हणजे जे इडली प्रेमी आहेत त्यांच्या नजरेस लेख आला की ते एकदा तरी करून आस्वाद घेऊ शकतात.

#उकडातांदूळ #rice #preboiledrice





Thursday, September 14, 2023

पालघर पट्ट्यातील केळ्यांचे काही प्रकार #सुकेळी



पालघर पट्ट्यातील केळ्यांचे काही प्रकार

#सुकेळी #sukeli #gobananas 🌿🍌 #repost

केळी तशी पाहिली तर आम्हा वाडवळांच्या आणि बहुतेकांच्या पुजेतील, देवधर्मातील, स्वयंपाकघरातील तसेच खाद्यसंस्कृतीचा महत्वाचा घटक. सफेद वेलची, आंबट वेलची, भुराकेळी/ भुरकेळी, भाजीची केळी, मद्रासी केळी, लाल केळी, राजेळी केळी अशा अनेक जातींची केळींची लागवड पालघर पट्ट्यातील वाड्यांमधे केलेली असते आणि वातावरण व जमीन अनुकूल असल्याने दर्जेदार लोंगरांनी झाड लगडून उत्पादनही भरघोस मिळते.

इथल्या फळवाल्यांकडे अर्थात आपली नेहमीची केळीच जास्त दिसतात पण स्थानिक फळविक्रेते, भाजीवाल्या बायका, वाडीवाल्यांकडे ह्या केळी दिसतील. इथे बंगालचे कारागीर देखील खुप प्रमाणात आहेत. केळ्यांचे ट्रक च्या ट्रक भरून केळी उतरवली जातात आणि भल्या मोठाल्या कढयांमधून रात्रंदिवस वेफर्स बनवण्याचे काम सुरू असते.

फोटोंमध्ये आमच्या वाडीतील भुरकेळी/ आंबट वेलची (अगदी मांसल, मऊ, आंबड- गोड गर असतो), बनकेळी (कच्च्या केळी भाजी चविष्ट होते आणि काप सुध्दा) आणि वसईची राजेळी (मोठी केळी, सुकेळी साठी), सफेद वेलची केळी (अत्यंत पौष्टिक आणि चविष्ट) यांचे फोटो दिले आहेत. लाल केळी माझ्या मामाकडे वाडीत आहे पण नेमकीच फोटो मिळाला नसल्याने इंटरनेट वरचा माहितीसाठी दिला आहे.

सोमवंशी क्षत्रिय म्हणजेच वाडवळांमधे काही ठिकाणी एक प्रथा आहे, लग्नानंतर मुलगी जेव्हा सासरहून एक दिवस माहेरी येऊन‌ पुजेनंतर पुन्हा सासरी जाते तेव्हा तिच्यासोबत 'पाचपरतवणी' म्हणून टोपली भरून‌ पिकलेली तयार दर्जेदार केळी देखील पाठवली जातात. माझ्या लग्नानंतर, मोठ्या सुरेख विणलेल्या टोपलीत हिरवीगार केळीची पाने लावून, खास मामाकडून‌ मागवलेल्या लाल केळ्यांचे फणे, ताजी लोंगरावरची अस्सल वेलची केळी आणि उत्तम भली मोठी राजेळी केळीचे घड आणि वरून परत केळीची पाने असे सर्व सुंदर रचून पाठवले होते. इकडेही हे पाहून सर्वांनाच मजा आली आणि चविष्ट केळी आवडीने खाल्ली गेली. राजेळी केळ्याची आगळीवेगळी चव सर्वांनाच भावली होती. राजेळी केळी आधीपासून माहिती असूनही त्या बाबतची उत्सुकता सुकेळी मुळे जास्तच असायची.❤️

इथली पाच प्रकारची केळी:

१. आंबट वेलची: हा अगदी मांसल, मऊ, आंबड- गोड गराचा केळ्याचा प्रकार. मुबलक प्रमाणात होतो इथे. खायला पोटभरीचा आणि चविष्ट. शिकरणात चांगली लागतात. वेफर्स बनवतात.

२. बनकेळी/ भुराकेळी/ भाजीची केळी: कच्च्या केळीची उपवासाची भाजी चविष्ट होते, मुग- केळी भाजी‌ आणि काप सुध्दा छान होतात. बोंबलाचा पोपट हा मांसाहारी पदार्थ बनवताना आम्ही ह्या बनकेळी ची केळी वापरतो. वेफर्स देखील चांगले बनतात आणि केळीचे पीठ देखील...

३. सफेद वेलची किंवा वेलची केळी:

आगाशी आणि वसईतील सफेद वेलची केळी मुंबई, दादर मार्केटमध्ये विशेष प्रसिद्ध आहेत.अत्यंत पौष्टिक आणि चविष्ट अशी ही छोट्या चणीची, पिवळ्या रंगाची मऊ केळी. प्रसादाचा शिरा, शिकरण उत्तम बनतेच. पण लहान मुले, आजारी माणसांना केळे उत्तम समजले जाते. घडही देखणा दिसतो.

४. लाल केळी: तशी क्वचितच दिसतात ही बाजारात आजकल पण इथे छान होतात. लाल सालीची आणि मधला गर पिवळसर- पांढ-या छटेचा असतो. चव देखील वेगळी आणि छान‌ असते. मांसल- घट्ट गर असतो.

५. वसईची राजेळी केळी: राजेळी केळी म्हणजे मोठी, लांब केळी, सुकेळी साठी वापरली जाणारी म्हणून प्रसिद्ध. गर मांसल आणि आगळी खास चव. राजेळीचा प्रसादाचा शि-याचा गोडवा‌ अविस्मरणीय चवीचा. भरली केळी ही उत्तम लागतात. राजेळी ते सुकेळी प्रक्रियेची ची पुर्ण माहिती खाली आहेच.

तर सुकामेव्यांचे फोटो काढत असताना अचानक माझ्याकडे ह्यावेळी उपलब्ध असलेल्या 'सुकेळी' ह्या आमच्या पट्ट्यात तयार होणा-या विशिष्ट अशा केळीच्या सुकामेव्याकडे लक्ष गेले. काजू, बदाम, मनुका, अक्रोडबरोबर एका भागात सुकेळीचे तुकडे ठेऊन सहजच फोटो काढले. इतर सुकामेव्याप्रमाणेच सुकेळी ही सूकामेव्यात गणली जाऊन लवकरच प्रसिद्ध व्हावी असे मनोमन वाटले.🌿❤️

विरार स्टेशनला पश्चिमेला असलेल्या फळविक्रेतांकडे, खास करून केळी विकणा-या विक्रेतांकडे राजेळी जातीच्या केळ्यांपासून बनलेली ही सुकेळी हमखास मिळतात. केळ्याच्या झाडांच्या सुकलेल्या जाडसर सालींच्या वेष्टनामधे ही ३-४ अख्खी सुकलेली केळी गोलाकार बांधलेली असतात. हे आवरण देखील आकर्षक दिसते. आगाशी, वसई भागांत मुख्यत: वाडवळ आणि अर्थातच अनेक समाजातील लोक पारंपारिक पध्दतीने सुकेळी बनवतात. आत्ताच काही दिवसांपूर्वी आगाशीतील श्री. अभय म्हात्रे ह्यांचा सुकेळ्याबाबत व्यवस्थित माहिती आवडीने देतानाचा एक व्हिडिओ पाहण्यात आला होता. ते पारंपारिक शास्त्रशुध्द पध्दत वापरून राजेळी केळ्यापासून सुकेळी बनवतात. राजेळी केळी आकाराने मोठाली असतात. माझ्याकडचा जुना फोटो आणि मम्मीने, नुकताच नवा आणलेला‌ वसईच्या बाजारातील राजेळी केळ्याचा घड आहे त्याचाही फोटो देत आहे. खोबरे भरली राजेळी केळी हा अनेकांचा आवडता पदार्थ... तसेच गणपतीत बहुतेकांकडे राजेळीचे घड मांडलेले असत आणि विसर्जनानंतर प्रसाद म्हणून राजेळी केळ्याच्या सालासकट गोलाकार तुकडे करून खायला देतात.

आगाशीच्या कल्पेश म्हात्रे दादाने सुकेळी प्रक्रियेतील काही फोटो देखील पाठवले आहेत. ते पोस्ट मधे दिले आहेत. कल्पेश म्हात्रे सुध्दा ह्या सुकेळी प्रक्रियेत सक्रिय आहेत.

केळी हे पिकल्यानंतर अगदी पटकन नाशिवंत होणारे फळ... त्यामुळे ते वाया न घालवता व त्याला सुकामेव्याप्रमाणे सुकवून त्याचे गुणधर्म अबाधित ठेवणे हे जमण्यासारखे आहे लक्षात आल्याने ते सुकवून विक्री करणे गरजेचे वाटले आणि सुकेळीचा उगम झाला. श्री. अभय म्हात्रे यांनी दिलेल्या माहितीनुसार ही राजेळी केळी पुर्ण पिकल्यानंतर त्याची साल काढून टाकतात आणि तळहातावर केळी गोलगोल हलका दाब देऊन फिरवली जातात. नंतर या केळ्यांना योग्य उन्हात पाच ते सहा दिवस कारवीच्या मांडवावर सुकवण्याच्या प्रक्रियेकरता ठेवले जाते. केळ्यातून स्त्रवणारा मधासारखा स्त्राव आणि पाणी ह्यातील पाण्याचे उन्हात बाष्पीभवन होते.‌ अणि उरलेल्या मधातच केळ्याला सुकवले जाऊन त्याचे मुलभुत गुणधर्म त्यातच राहतात. योग्य पध्दतीने सुकवलेले केळे हे सुका मेव्यासारखे खाता येते. पिशवीत व्यवस्थित बांधून ते महिना-दिड महिना बाहेर तर फ्रिजमधे ७-८ महिने राहू शकते. श्री. अभय म्हात्रे ह्यांचे व्हिडिओ comment मधे पण पोस्ट केला आहे.  

Here is YouTube link for reference:

https://m.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=eMNcS-ol86w

#सुकेळी #banana #dried_banana #sukeli #vasai #virar #agashi #bananadryfruits #dryfruits




























Sunday, September 10, 2023

दह्यातले थालीपीठ

 कोकणातील न्याहरी! 😋


मेथी आणि कांदा टाकून तुपावर खमंग परतलेले मिश्र धान्यांचे मिनी थालीपीठ by वहिनी Gauri Desai ❤️


थालीपीठाच्या भाजणीत कांदा, मेथी, मिरची, आलेलसूण पेस्ट, हळद, मीठ, दही घालून छान मळून घ्यायचे. आणि आकाराने जरा लहान गोळे करून तेला-तुपावर थोडे जाडसर थापून खमंग शॅलो फ्राय करून घ्यायचे. कांदा आणि दह्यासोबत आस्वाद घ्यायला तय्यार! 🙃

.

.

.

.

.


#breakfast #thalipeeth #fenugreekleaves

#coastal #kokan #Sunkissed_home #Pure_bliss

#ratnagiri #इराचे_घर #कोकण #beauty #natural #sunlight #लालमाती #sunkissed_beauty






Thursday, August 3, 2023

काळेमिरे आणि हिरवे काळेमिरे लोणचे

 #काळेमिरे #Peppercorns #picked #brine

भारतात आपण राजरोसपणे तडक्याला राई, जीरे, हिंग जास्तीत जास्त वापरतो. त्यापाठोपाठ अनेक पदार्थांमध्ये दालचिनी, तमालपत्र आणि काळेमिरे चा उपयोग होतो. जवळपास जगभरात वापरात आणि माहित असलेल्या मसाल्यांच्या पदार्थांमधे काळेमिरे लोकप्रिय आहे. भारतातील केरळचे किंवा दक्षिणेकडील काळेमिरे उत्तम समजले जाते‌. Vietnam चे काळेमिरे पण छान असते. Vietnam ला गेलात की आवर्जून विकत घ्या.



तिखटपणा, sharp note असलेले काळेमिरे भारतीय पध्दतीच्या मसाल्यामधील महत्वाचा घटक आहे. चवी सोबतच औषधी गुणधर्म असलेले मानले जाते. Metabolism and digestion, weight loss साठी आपल्याकडे वापरतात. पथ्याच्या जेवणात ही स्थान देतो आपण.

काळेमिरे, मिरी, कालीमिर्च, pepper, black pepper आणि peppercorns अशा नावांनी काळेमिरी आपल्या घराघरात ओळखली जाते. व्यापारी विश्वात, काळेमि-याचा भरीवपणा, आकार, ओंजळीत दाणे भरल्यावर जाणवणारे वजन, रंग ह्यावरून भाव ठरवला जातो. आकारानुसार grade ठरवतात. आणि ग्रेड वरून त्याची किंमत ठरते. Malabar black, tellicherry black असे रंग असतात. हिरवी, लाल, सफेद काळेमिरे हे पाश्चिमात्य देशात, दुबई spice souk मधे मिळते. मुळ लड्यांपासूनच हे रंग असलेले मिरे बनते पण आपण भारतात हे mix peppercorns तितकेसे सर्रास वापरत नाहीत. 

भारतात काळेमिरे केरळा, कर्नाटक वैगरे भागातून मोठ्या प्रमाणात येते. काळीमिरी किंवा हिरव्या मि-याच्या लड्या कोकणात आणि आपल्या पालघर भागातही अनेक आंतरपीक घेणा-या शेतक-यांकडे मिळतात. वाढीमध्ये सुपारी वैगरे सारख्या सावली देणा-या उंच झाडांवर काळेमिरेचे वेल चढवले जातात. वेलीव्यतिरिक्त बुश- पेपर किंवा झुडूप स्वरूपात देखील काळेमिरे आता आले आहे. पारंपारिक वा आधुनिक दोन्ही प्रकारात काळेमिरेचे ब-यापैकी उत्पन्न ही मिळते. नोव्हेंबर ते फेब्रुवारी मधे हिरवे- लाल देखण्या मण्यांचे लोंगर आपल्याला वेलींवर दिसतात. दाणे भरायला लागतात. काही अगदी भरगच्च असतात तर काही विरळ. दाणे लालसर छटेचे पक्व व्हायला लागले की ते काढतात.

झाडावरून काढलेली मिरी दाताखाली घेऊन पहा. झणझणीत नसली तरी earthen- sharp- tangy note असते हिला. मला ही चव फार आवडते. मी पापलेटचे हिरव्या वाटणाचे कालवण बनवताना मिरी वाटणात टाकते. अफलातून चव... 

कमर्शियल वापरासाठी मोठ्या प्रमाणावरील काळेमिरे सुकवणे वैगरे मशिनरी सेट अप आणि ड्रायर्स वापरून होते. पण अजूनही काही ठिकाणी काळेमिरे पारंपारिक पध्दतीने सुकवतात. 

हिरवट दाणे लड्यांपासूनच मोकळे केले की त्यांना गरम पाण्यात विशिष्ट तापमानाला उकळवले जाते. (अगदी कमी प्रमाणात घरगुती उत्पादन घेणारे सुर्यप्रकाशात देखील दाणे सुकवतात.) सर्वसाधारणपणे केली जाणारी प्रक्रिया सांगते. मोकळे‌ केलेले दाणे सुती कापडाने घट्ट बांधून ती पुरचुंडी/ गाठोडे उकळत्या पाण्यात २-३ मिनिटे बुडवून ठेवतात. तर पाणी अगदी गरम केले जाते म्हणजे हिरवट रंग गडद काळसर होतो. आणि मग बाहेर काढलेले गाठोडे सोडून काळेमिरे सुक्या कापडावर पसरून ५-१० दिवस ऊन दाखवले जाते. हळूहळू गडद होऊन त्यावर सुरकुत्या येतात. आणि साठवण्यासाठी दर्जेदार काळेमिरे तयार होते.

सफेद मिरे पावडर स्वरूपात white pasta, white kebabs, इटालियन पदार्थ, मलाई केबाब, मशरूम सुप सारखे पदार्थ बनवताना कामी येतात.  सफेद मिरे हे सुरूकतलेले नसून  बनवण्यासाठी लाल झालेले पक्व लाल दाणेच लागतात. त्यांना एखाद दिवसासाठी पाण्यामधे भिजवले जाते. (काही जण अधिक काळ पण भिजवतात.) नंतर पाणी टाकून देतात आणि हाताने किंवा कापडात गुंडाळून मग रगडून दाण्याची वरची लाल काढली जाते. मग स्वच्छ  पाण्याने धुवून सुर्यप्रकाशात ४-८ दिवस सुकवले कि साठवता येईल अशी सफेद मिरी मिळते. मी नाव सांगू शकत नाही पण पारंपारिक पध्दतीने आणि मोठ्या प्रमाणावर एका ठिकाणी सफेद काळेमिरे बनवताना मी पाहिले. वर हात पकडण्यासाठी मोठा जाड दोरखंड आडवा आणि घट्ट बांधला होता. आणि गुंफलेल्या चटई सदृश्य खोलगट पृष्ठभागावर भिजवलेली भरपुर लाल मिरी थोड्या थोड्या प्रमाणात ओतली जात होती. दोरखंडाला हात पकडून काही कामगार ती मिरी जोर लावून पायाने चुरगळत होते. सालं पटापट निघत होती. पाणी खाली झिरपुन जात होते. आणि एक दोन पाण्याने धुतली की सफेद मिरी हातात येत होती. मग कापडावर टाकून ऊन दाखवले की तय्यार! 

हिरवे आणि लाल किंवा गुलाबी मिरे मिक्स पेपरकाॅर्न मधे असते. फार आकर्षक दिसते. काळ्या मि-याच्या तुलनेत ह्याची सालं थोडी कमकुवत वाटतात. पटकन मोकळी होतात. हिरवी काळेमिरी आणि लाल काळेमिरी जशाच्या तशा स्वरूपात सुकवून साठवण्यासाठी आणि विक्रीसाठी तयार करताना काही केमिकल्स चा वापर केला जातो. आणि मशिनरी- industrial set up चे ड्रायर्स वापरून ते प्रक्रिया करून सुकवले जातात. त्यात रंग, चव आणि गुणधर्म सगळे जसेच्या तसे राहतात हे विशेष. 


तर काळेमिरे बाबत बरेच पल्याड लागले. आता हिरवे काळेमिरे लडींना दोन पध्दतीने कसे साठवतात ते सांगते. 

तीन- चार जिन्नसांनी बनलेले हे लोणचे किंवा fermented peppercorns मी सॅलड मधे लडीचे दाणे मोकळे करून, सॅन्डविच च्या मधे थोडे टाकून‌ किंवा अंडे बनवताना वरून टाकते.‌ ह्या चव माझ्यासाठी develop झाल्याने मला नक्कीच आवडते.‌ 

#Pickeled_ Peppercorns


साठवण्यासाठी निर्जन्तुक केलेल्या काचेच्या किंवा सिरॅमिक च्या बरण्याच वापरा. काचेच्या घट्ट झाकणाच्या जास्त सोयीस्कर कारण मध मधले दाणे बघणे सोयीचे पडते.

पहिली सोपी पध्दत:

काळेमिरे च्या लडया आदल्या दिवशी स्वच्छ धुवून, पुसून सुक्या- सुती कापडावर पसरवून सुक्या करून घ्यायच्या. दुसऱ्या दिवशी लड्यांचे छोट्या आकाराचे तुकडे करायचे करायचे. ते बाटलीत भरायचे. त्यात लड्या बुडतील इतका लिंबाचा बिया गाळलेला रस भरायचा. किंचित साखर आणि चवीनुसार मीठ (अंमळ थोडे जास्तच). (मी हौस म्हणून आमच्या मीठागरावरचे जाड मीठ आणि हिमालयीन पिंक साॅल्ट वापरले होते.)

तर हे भरून बाटली बंद करून अगदी मस्त हलवून मिक्स करायचे. फ्रिजमध्ये ठेवायचे. १०-१५ दिवसात मुरते, रंग बदलत जातो, साधारण पिवळसर आणि मग तंदूरी पदार्थ, सलाद, ब्रेडस् चे प्रकार ह्यांच्यासोबत बाजूला एक एक लडी घ्यायची. मस्त लागते.


दुसरी पध्दत, brine वापरून. 

अनेक जुने गुजराती लोक हे आवर्जून बनवतात आणि जेवताना खातात. माझ्याकडे मिक्स रंगाच्या लड्या होत्या‌. तुम्ही मिळाल्यास नोव्हेंबर- डिसेंबर मधल्या हिरव्यागार घ्या. Juicy असतात जरा. धुवून स्वच्छ करून पुसलेल्या साधारण २०० ग्रॅम काळेमिरे लडी घेतल्या. पातेल्यात दिड- पावणेदोन कप पाणी उकळवले‌. त्यात साधारण पाऊण वाटी मीठ विरघळवले. १५ मिनिटांमधे मीठ विरघळले तेव्हा गॅस बंद करून मग  पाऊण चमचा सेलम हळद घातली. छान मिसळले. थंड झाल्यावर दहा लिंबांचा बिया काढून रस मिसळला.

काचेच्या छोट्या बाटल्यांमध्ये तुकडे केलेल्या लड्या भरल्या. आल्याचे julienne टाकले थोडे आणि दोन लिंबांचे आठ तुकडे करून ते पण थोडे थोडे भरले. नंतर तयार brine ढवळावे, करत हळद खाली बसते. मग लड्यांच्या बाटलीत काठोकाठ brine भरले आणि झाकण लावून वरखाली हलवून घेतले. हेदेखील ८-१० दिवसांत मुरून खायला तयार होते. ढवळत राहावे लागते.‌ हळद खाली बसत राहिलेली.

साधारण दोन्ही प्रकरचे pickled peppercorns सारखेच लागतात. काळेमिरे आवडत असल्यास नक्की करून पहा.

तुमच्याकडे पण छान अशा काही पाककृती असल्यास आवर्जून सांगा.

- Food Memories Marinated with Love ♥️🌿🙏 by, स्नेहा चौधरी- इंदूलकर

#हिरवीमिरी #pepper #spicesofIndia